Filozof, etyk, bioetyk, teoretyk etyki medycznej, pracownik Katedry Karola Wojtyły na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie

Rozwija antropologię i etykę personalistyczną Karola Wojtyły i jego uczniów. Z punktu widzenia personalizmu realistycznego przeprowadza krytykę utylitaryzmu w etyce ogólnej, w bioetyce i etyce lekarskiej. W książce Elementy etyki lekarskiej przedstawił zasadnicze podstawy i rozstrzygnięcia normatywne etyki medycznej dotyczące początku, trwania i końca życia ludzkiego. W książce Spór o etykę medyczną zrekonstruował filozoficzne podstawy tej etyki, podał możliwości dalszego rozwoju odnowionej, medycznej etyki hipokratejskiej w jej konfrontacji z utylitaryzmem i kontraktualizmem.

Teksty jego, 13 książek autorskich i redaktorskich oraz 170 artykułów w czasopismach naukowych i dziełach zbiorowych, można czytać lub pobrać z jego strony internetowej. Oto tytuły jego monografii autorskich: Dietricha von Hildebranda epistemologiczno-ontologiczne podstawy etyki, TN KUL, Lublin 1989; Zarys metaetyki, Kraków 1996; Spór o normę moralności, WN PAT, Kraków 1998; Elementy etyki lekarskiej, Medycyna Praktyczna, Kraków 2006, Spór o etykę medyczną. Teleologizm E. D. Pellegrino a kontraktualizm R. M. Veatcha, WN UPJPII, Kraków 2014; Podstawy etyki i bioetyki, WN UPJPII, Kraków 2016; G. Hołub, T. Biesaga SDB i inni, Karol Wojtyła, Polska filozofia chrześcijańska XX wieku, tom 11, WN AIK, Kraków 2019; Rev. G. Hołub, T. Biesaga SDB…, Karol Wojtyła, The Polish Christian Philosophy in the 20TH Century, Ignatianum University Press, Kraków 2019.

Jest promotorem 250 prac dyplomowych i magisterskich oraz 8 rozpraw doktorskich. Uczestniczył z referatami w ponad 120 sympozjach naukowych, w tym w 50 konferencjach, sympozjach i kongresach medycznych.

Strona domowa: www.biesaga.info

Prezbiter Prowincji św. Antoniego i bł. Jakuba Strzemię Zakonu Braci Mniejszych Konwentualnych (franciszkanów), dr hab. teologii, dyrektor Ośrodka Studiów Franciszkańskich WT UPJPII, adiunkt w Instytucie Teologii Praktycznej i Instytucie Bioetyki UPJPII, wykładowca etyki na Uniwersytecie Rolniczym im. Hugona Kołłątaja w Krakowie, krajowy duszpasterz lekarzy weterynarii.

Publikacje

1. Lekarz wobec kresu życia ludzkiego w nauczaniu Kościoła i w dokumentach świeckich, Wyd. Naukowe PAT, Kraków 2004.
2. Teologia praktyczna i ekologia. Wprowadzenie historyczne do idei Sacrum i Przyroda, Wyd. Naukowe UPJPII, Kraków 2015.

Urodzony w 1969 roku, ksiądz Archidiecezji Krakowskiej; specjalizuje się w bioetyce, filozofii człowieka i filozofii Karola Wojtyły.

Ukończył studia teologiczne i filozoficzne na Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie. Doktorat obronił w roku 2004 (Koncepcja bioetyki Hugo Tristrama Engelhardta), następnie został zatrudniony na Wydziale Filozoficznym PAT, jak również w Międzywydziałowym Instytucie Bioetyki. W roku 2011 obronił habilitację, na podstawie uzyskanych osiągnięć naukowych i książki Problem osoby we współczesnych debatach bioetycznych. W roku 2015 otrzymał stanowisko profesora nadzwyczajnego. W roku 2021 zdobył tytuł profesora nauk humanistycznych, z zakresu filozofii. Od 2020 jest dyrektorem Międzywydziałowego Instytutu Bioetyki, kieruje katedrą Karola Wojtyły na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II i jest odpowiedzialny z krytyczną edycję pism Karola Wojtyły (pisma filozoficzne). Od roku 2012 jest również redaktorem czasopisma filozoficznego „Logos i Ethos”.

Grzegorz Hołub zajmuje się metodologią bioetyki i bioetyką szczegółową. Szczególnie interesuje go problem zależności dylematów bioetycznych od rozumienia człowieka i osoby ludzkiej. W ramach antropologii bioetyki zajmuje się również toczącą się debata dotyczącą ulepszania człowieka: co to znaczy ulepszać człowieka, jakie są granice tych działań, jakie jest tło filozoficzne tej debaty. Ważną częścią jego zainteresowań naukowych jest filozofia personalistyczna Karola Wojtyły, a szczególnie jego koncepcja osoby ludzkiej.

Opublikował ponad 100 artykułów naukowych, w języku polskim i angielskim. Jest autorem następujących książek:

1. Hugo Tristrama Engelhardta koncepcja bioetyki, Wydawnictwo Naukowe Papieskiej Akademii Teologicznej, Kraków 2004.
2. Problem osoby we współczesnych debatach bioetycznych, Wydawnictwo Księgarnia Akademicka, Kraków 2010.
3. Osoba w labiryncie decyzji moralnych. Bioetyka w perspektywie personalistycznej, Wydawnictwo św. Stanisława BM, Kraków 2014.
4. Ulepszanie człowieka. Fikcja czy rzeczywistość? Argumenty, krytyka, poszukiwanie płaszczyzny dialogu, Wydawnictwo Naukowe Ignatianum, Kraków 2018.
5. Karol Wojtyła, Wydawnictwo Naukowe Ignatianum, Kraków 2019 (książka wieloautorska, dwie wersje językowe – polska i angielska).
6. Understanding the Person. Essays on the Personalism of Karol Wojtyła, Peter Lang, Berlin 2021.

Grzegorz Hołub jest również współredaktorem następujących książek z zakresu bioetyki i filozofii człowieka:

1. Ku rozumieniu godności człowieka, (red. z P. Duchliński), Wydawnictwo Naukowe Papieskiej Akademii Teologicznej, Kraków 2008.
2. Oblicza natury ludzkiej, (red. z P. Duchlińskim), Wydawnictwo Ignatianum. WAM, Kraków 2010.
3. Oblicza doświadczenia aksjologicznego, (red. z P. Duchlińskim), Wydawnictwo WAM, Kraków 2011.
4. Od autonomii osoby do autonomii pacjenta, (red. Z P. Duchlińskim, T. Biesagą), Wydawnictwo św. Stanisława BM, Kraków 2013.
5. Człowiek na granicy istnienia. Dyskusje o śmierci mózgowej i innych aspektach umierania, (red. Z P. Duchliński), Wydawnictwo Akademii Ignatianum. Wydawnictwo WAM, Kraków 2017.
6. Ulepszanie człowieka. Perspektywa filozoficzna, (red. Z P. Duchliński), Wydawnictwo Naukowe Akademii Ignatianum, Kraków 2018.
7. Ulepszanie moralne człowieka. Perspektywa filozoficzna, (red. z P. Duchliński), Wydawnictwo Naukowe Akademii Ignatianum, Kraków 2019.
8. Ulepszanie poznawcze człowieka. Perspektywa filozoficzna, (red. z P. Duchliński), Wydawnictwo Naukowe Akademii Ignatianum, Kraków 2021.

Ksiądz Archidiecezji Krakowskiej, dr hab. teologii, kierownik Katedry Bioetyki Teologicznej na Wydziale Teologicznym UPJPII w Krakowie.

Wybrane dzieła

1. Granice genetycznego ulepszania człowieka, Kraków 2010.
2. Życie i rodzina przedmiotem walk cywilizacyjnych, „Cywilizacja” nr 65/2018, s. 9–17.
3. Jak funkcjonuje moralność? Wybory moralne a wartości chrześcijańskie, „Teologia i moralność” nr 2 (26) 2019, s. 139–161.
4. Ulepszanie moralne a prawda o człowieku, w: Ulepszanie moralne człowieka, red. P. Duchliński, G. Hołub, Kraków 2019, s. 269–284.
5. Uniwersytet wobec ideologii – prawda jako podstawowe wyzwanie, w: Dyscyplina rozumu i uczciwość serca. Ks. Ireneusza Mroczkowskiego (1949–2020) sposób uprawiania teologii moralnej, red. A. Derdziuk, W. Kućko, Lublin 2020, s. 373–386.

Urodzony w Krakowie w 1963 r., ksiądz Archidiecezji Krakowskiej, teolog moralista, bioetyk.

Absolwent Papieskiej Akademii Teologicznej oraz Wyższego Seminarium Duchownego Archidiecezji Krakowskiej w Krakowie. Święcenia kapłańskie przyjął w 1990 z rąk kard. Franciszka Macharskiego. Rozprawę doktorską pt. Medycyna a globalizacja. Michela Schooyansa krytyka globalistycznej polityki antynatalistycznej obronił w 2003 na Wydziale Teologicznym Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie. Stopień naukowy doktora habilitowanego uzyskał w 2010 w UPJPII na podstawie dorobku naukowego i rozprawy pt. Embrion ludzki w starożytnej refleksji teologicznej.

Od 2014 profesor UPJPII w Krakowie. Wykłada w Instytucie Nauk o Rodzinie na Wydziale Nauk Społecznych. Zatrudniony w Katedrze Katolickiej Nauki Społecznej Wydziału Nauk Społecznych UPJPII w Krakowie. Gościnnie wykłada w Instytucie Teologicznym Notre Dame de Vie w St. Didier pod Awinionem (Francja). Specjalizuje się w bioetyce początków życia ludzkiego, tanatologii, etyce lekarskiej.

Założyciel i kierownik Poradni Bioetycznej przy Uniwersytecie Papieskim Jana Pawła II w Krakowie (UPJPII). W latach 2021–2020 dyrektor Międzywydziałowego Instytutu Bioetyki UPJPII, obecnie zastępca dyrektora tegoż Instytutu. Duszpasterz akademicki w latach 1993–2012.

Redaktor Encyklopedii bioetyki (wyd. I, 2005; wyd. II, 2009). Redaktor działu „Etyka” w miesięczniku „Medycyna Praktyczna”. Współzałożyciel i członek zarządu Polskiego Towarzystwa Opieki Duchowej w Medycynie. Członek Zespołu Ekspertów ds. Bioetycznych Konferencji Episkopatu Polski. Członek Komisji Etycznej przy UPJPII w Krakowie oraz Komisji Bioetycznej w Krakowskiej Akademii im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego. Członek Środkowo-Europejskiego Forum Bioetyków, Polskiego Towarzystwa Teologicznego oraz Stowarzyszenia Teologów Moralistów Polskich. Członek Rady Naukowej Ogólnopolskiej Fundacji Opieki Paliatywnej „Światło”. Członek zarządu Hospicjum im. Ks. J. Tischnera.

W Archidiecezji Krakowskiej pełni funkcję referenta ds. życia pustelniczego. Od 1996 r. prowadzi rekolekcje w pustelni św. Teresy od Dzieciątka Jezus o modlitwie w ciszy. Współzałożyciel wspólnoty „Pustelnia” dla osób praktykujących codzienną modlitwę wewnętrzną.

Publikacje książkowe

1. Wybrane zagadnienia etyczne z genetyki medycznej (1998).
2. Medycyna a globalizacja (2003).
3. Encyklopedia bioetyki (redaktor).
4. Embrion ludzki w starożytnej refleksji teologicznej (2010).
5. Modlitwa w ciszy (2011).
6. Kim jest Bóg, którego dotykam (2012).
7. Jak modlił się Jezus (2015).
8. Ja i mój Stwórca. John Henry Newman (2015).
9. Wybieram wszystko. Teresa Martin (2015).
10. Niech zstąpi Duch Twój. Karol Wojtyła (2015).
11. Bioetyka w dialogu (2015).
12. Przewodnik po cierpieniu (2016).
13. Modlitwa w czynie (2017).
14. Radość Ewangelii. Jorge Bergoglio (2017).
15. Chcę kontemplować Boga. O. Maria Eugeniusz (2018).
16. Embriologia starożytna (2018).
17. Ojcowie naszej wiary (współautor) (2019).
18. Współczesny Samarytanin. Wprowadzenie do życia duchowego pracownika służby zdrowia (2020).
19. Dekalog wolnego człowieka. Ks. Franciszek Blachnicki (2020).