Filozof, etyk, bioetyk, teoretyk etyki medycznej, pracownik Katedry Karola Wojtyły na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie

Rozwija antropologię i etykę personalistyczną Karola Wojtyły i jego uczniów. Z punktu widzenia personalizmu realistycznego przeprowadza krytykę utylitaryzmu w etyce ogólnej, w bioetyce i etyce lekarskiej. W książce Elementy etyki lekarskiej przedstawił zasadnicze podstawy i rozstrzygnięcia normatywne etyki medycznej dotyczące początku, trwania i końca życia ludzkiego. W książce Spór o etykę medyczną zrekonstruował filozoficzne podstawy tej etyki, podał możliwości dalszego rozwoju odnowionej, medycznej etyki hipokratejskiej w jej konfrontacji z utylitaryzmem i kontraktualizmem.

Teksty jego, 13 książek autorskich i redaktorskich oraz 170 artykułów w czasopismach naukowych i dziełach zbiorowych, można czytać lub pobrać z jego strony internetowej. Oto tytuły jego monografii autorskich: Dietricha von Hildebranda epistemologiczno-ontologiczne podstawy etyki, TN KUL, Lublin 1989; Zarys metaetyki, Kraków 1996; Spór o normę moralności, WN PAT, Kraków 1998; Elementy etyki lekarskiej, Medycyna Praktyczna, Kraków 2006, Spór o etykę medyczną. Teleologizm E. D. Pellegrino a kontraktualizm R. M. Veatcha, WN UPJPII, Kraków 2014; Podstawy etyki i bioetyki, WN UPJPII, Kraków 2016; G. Hołub, T. Biesaga SDB i inni, Karol Wojtyła, Polska filozofia chrześcijańska XX wieku, tom 11, WN AIK, Kraków 2019; Rev. G. Hołub, T. Biesaga SDB…, Karol Wojtyła, The Polish Christian Philosophy in the 20TH Century, Ignatianum University Press, Kraków 2019.

Jest promotorem 250 prac dyplomowych i magisterskich oraz 8 rozpraw doktorskich. Uczestniczył z referatami w ponad 120 sympozjach naukowych, w tym w 50 konferencjach, sympozjach i kongresach medycznych.

Strona domowa: www.biesaga.info